Kwestie opłat abonamentowych regulują przepisy ustawy z dnia 21 kwietnia 2005 roku o opłatach abonamentowych (Dz. U. nr 85 poz. 728). Zgodnie z przepisami ustawy za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe. Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano rejestracji odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego.
Zwalnia się od opłat abonamentowych jedynie osoby zaliczone do I grupy inwalidów lub całkowitej niezdolności do pracy, albo w znacznym stopniu niepełnosprawności, oraz trwałej lub okresowej całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym. Zwolnione z opłat są również :
- osoby, które ukończyły 75 lat;
- osoby, które otrzymują świadczenie pielęgnacyjne z właściwego organu realizującego zadania w zakresie świadczeń rodzinnych jako zadanie zlecone z zakresu administracji rządowej lub rentę socjalną z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych lub innego organu emerytalno-rentowego;
- osoby niesłyszące, u których stwierdzono całkowitą głuchotę lub obustronne upośledzenie słuchu (mierzone na częstotliwości 2 000 Hz o natężeniu od 80 dB);
- osoby niewidome, których ostrość wzroku nie przekracza 15%; osoby, które ukończyły 60 lat oraz mają ustalone prawo do emerytury, której wysokość nie przekracza miesięcznie kwoty 50% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;
- osoby korzystające ze świadczeń pomocy społecznej oraz spełniające kryteria dochodowe, do świadczeń rodzinnych, a także osoby bezrobotne, osoby posiadające prawo do zasiłku przedemerytalnego, oraz posiadające prawo do świadczenia przedemerytalnego.
Osoby korzystające ze zwolnień od opłat abonamentowych obowiązane są zgłosić placówce operatora publicznego, zmiany stanu prawnego lub faktycznego, które mają wpływ na uzyskane zwolnienia, w terminie 14 dni od dnia, w którym taka zmiana nastąpiła.
Przepisy przewidują możliwość umorzenia zaległości w płatności opłaty abonamentowej. Umorzenia dokonuje Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji, na wniosek kierownika jednostki operatora publicznego, w przypadku gdy:
1. niemożliwe jest ustalenie podmiotu zobowiązanego do uiszczenia tych opłat lub jego adresu lub
2. podmiot zobowiązany do uiszczenia tych opłat nie posiada majątku, z którego można zaspokoić należności.
Ponadto w wyjątkowych sytuacjach, jeżeli przemawiają za tym szczególne względy społeczne lub przypadki losowe, Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji może umorzyć lub rozłożyć na raty zaległości w płatności opłat abonamentowych, odsetki za zwłokę w ich uiszczaniu. Wniosek o umorzenie lub rozłożenie na raty należności podmiot zobowiązany do uiszczania opłat abonamentowych składa do Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji. Po uzyskaniu stosownej decyzji podmiot zobowiązany do uiszczania opłat abonamentowych składa w placówce operatora publicznego, dokument stwierdzający umorzenie lub rozłożenie na raty należności, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania.
Reasumując, może Pan wystąpić do KRRiTV z wnioskiem o umorzenie opłaty, wskazując na trudną sytuację finansową lub na względy losowe, a także podmiot zobowiązany do uiszczenia tych opłat nie posiada majątku, z którego można zaspokoić należności. Jeżeli jednak Pana wniosek nie zostanie uwzględniony to będzie Pan musiał ją uiścić, a jeżeli Pan tego nie uczyni może w stosunku do Pana zostać wszczęte postępowanie egzekucyjne. Sprawa egzekucji ze świadczenia rentowego i emerytalnego jest w art. 139 – 141 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej ustawa). Opłaty abonamentowe mogą podlegać zgodnie z tymi przepisami po potrąceniu po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczki i innych należności z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych – innych egzekwowanych należności – do wysokości 25% świadczenia. Zgodnie z tą ustawą w przypadku zbiegu egzekucji świadczenie rentowe nie może być zajęte w maksymalnej wysokości przekraczającej 70% świadczenia (w przypadku jednej egzekucji 60% – wysokość uzależniona jest od tytułu zajęcia). Ograniczenie kwoty zajęcia nie dotyczy jednak rachunku bankowego. Środki znajdujące się na rachunku bankowym nie są już świadczeniem rentowym. Komornik może zająć rachunek do pełnej wysokości salda pieniędzy na rachunku, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z prawa bankowego.
