Moja żona moja nie może podjąć pracy ze względu na opiekę nad dzieckiem. Syn jest osobą legitymująca się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Mojej żonie nikt nie wypłacał świadczenia pielęgnacyjnego. Czy urzędnik ma obowiązek poinformować odbierającego powyższe orzeczenie jakie świadczenia i przywileje należą się jemu i osobie zajmującej się nim?
Kwestie świadczeń pielęgnacyjnych regulują przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2002 roku o świadczeniach rodzinnych. Zgodnie z tymi przepisami świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje określonym członkom rodziny, po spełnieniu określonych w ustawie przesłanek. Świadczenie pielęgnacyjne jak również inne świadczenia rodzinne i opiekuńcze udzielane są na wniosek osoby uprawnionej (jest to prawo podmiotowe), nie są udzielane z urzędu. Jeżeli osoba spełnia kryteria do przyznania świadczenia winna złożyć zgodnie z właściwymi procedurami wniosek wraz z odpowiednimi innymi dokumentami, jeżeli procedura przewiduje ich złożenie.
Postępowanie w zakresie świadczeń pielęgnacyjnych (podobnie jak postępowanie w zakresie orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności) toczy się zgodnie z przepisami kodeksu postępowania administracyjnego (K.p.a.). Zgodnie z treścią art. 9 K.p.a. organy administracji publicznej są obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek.
Przepis ten wyraża ogólną zasadę postępowania administracyjnego w zakresie udzielania informacji i pouczeń uczestnikom postępowania. Zgodnie z jego treścią strona postępowania winna uzyskać odpowiednie pouczenie o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków. Każdy przypadek, w którym naruszone są zasady postępowania administracyjnego winien zostać rozpatrzony indywidulanie, mając na względzie zgromadzony materiał dowodowy oraz ustalony na jego podstawie stan faktyczny. Na podstawie przepisu art. 227 K.p.a. mogą Państwo złożyć skargę. Przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, a także przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw. Skargi składa się do organów właściwych do ich rozpatrzenia.
