Odpowiedzialność za wykorzystanie cudzego utworu bez zgody autora

Prawa autorskie do projektu przysługują Twórcy, w tym przypadku agencji reklamowej, która projekt przygotowała. Wynika to wprost z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku, o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zgodnie z którym przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Zgodnie jednak z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 13 stycznia 2006 roku, sygn. akt III CSK 40/05, nie może być uznany za utwór i objęty ochroną prawa autorskiego taki przejaw ludzkiej aktywności umysłowej, któremu brak cech dostatecznie indywidualizujących, to jest odróżniających go od innych wytworów podobnego rodzaju i przeznaczenia. Czyli jeżeli wykorzystał Pan wprost grafikę (elementy graficzne) z poprzedniej strony internetowej, które są indywidualne (można im przyznać walor oryginalności), to naruszył Pan prawa autorskie twórcy, gdyż nie posiadał Pan odpowiedniej zgody na takie wykorzystanie.

Trudno nam się wypowiadać indywidualnie, nie znając dokładnie sprawy oraz dokumentów, nie mniej jednak Pan jako autor przeróbki, może stwierdzić, że Pana działanie było zgodne z prawem, gdyż działał Pan w dobrej wierze, w uzasadnionym przekonaniu, że wszelkie prawa autorskie do poprzedniego opracowania autorskiego strony internetowej, przysługują jej właścicielowi. Nie mógł Pan w żaden sposób wiedzieć, że właściciel strony nie posiada odpowiednich autorskich praw majątkowych do tej strony, tym bardziej, że zmiana szaty graficznej odbyła się nieodpłatnie.

1. jednokrotnego albo wielokrotnego ogłoszenia w prasie oświadczenia odpowiedniej treści i w  odpowiedniej formie lub podania do publicznej wiadomości części albo całości orzeczenia sądu wydanego w rozpatrywanej sprawie, w sposób i w zakresie określonym przez sąd;
2. zapłaty przez osobę, która naruszyła autorskie prawa majątkowe, odpowiedniej sumy pieniężnej, nie niższej niż dwukrotna wysokość uprawdopodobnionych korzyści odniesionych przez sprawcę z dokonanego naruszenia, na rzecz Funduszu, o którym mowa w art. 111, gdy naruszenie jest zawinione i zostało dokonane w ramach działalności gospodarczej wykonywanej w cudzym albo we własnym imieniu, choćby na cudzy rachunek.