Służebność przesyłu określona w treści art. 3051 k.c. (Kodeksu cywilnego) przybiera postać pozbawienia bądź faktycznego władztwa właściciela nad nieruchomością obciążoną lub ograniczenia takiego władztwa do znoszenia istniejącego obciążenia. Z tego też względu kryteria ustalenia wysokości wynagrodzenia za korzystanie z nieruchomości oparte są nie tylko na podstawie odpowiednich cen rynkowych właściwych dla najmu lub dzierżawy gruntu, które są odpowiednie w tych sytuacjach, kiedy wynajmujący lub wydzierżawiający zostają zupełnie pozbawieni fizycznego władztwa nad rzeczą ale także w ramach obiektywnych kryteriów należy zastosować odpowiednie ceny rynkowe za korzystanie z nieruchomości w zakresie służebności, których wysokość powinna uwzględniać stopień ingerencji w treść prawa własności.
Jeżeli ze względu na sposób posadowienia służebności lub też ze względu na sposób posadowienia urządzeń przesyłowych, właściciel może korzystać ze swojej nieruchomości w mniej lub bardziej ograniczonym zakresie, wynagrodzenie powinno być odpowiednio obniżone. Stanowisko takie znalazło potwierdzenie w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 17 czerwca 2005 roku sygn. akt III CZP 29/95, w której Sąd wskazał, ze wynagrodzenie powinno być nie tylko proporcjonalne do stopnia ingerencji posiadacza w treść cudzego prawa własności, ale powinno także uwzględniać wartość wykorzystywanej nieruchomości oraz czasową perspektywę posiadania służebności.
Dokonując wyceny wartości służebności nieruchomości należy przyjąć stawki dzierżawy gruntu stosując odpowiednio metodę porównawczą, tj. poprzez dokonanie analizy umów dzierżawy lub najmu nieruchomości o podobnych właściwościach i możliwościach użytkowania (tzn. grunty obciążone podobną infrastrukturą). W takim wypadku roczne wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu stanowić będzie iloczyn powierzchni zajętej pod urządzenia przesyłowe w stosunku do rocznej stawki czynszu dzierżawy za taki grunt obciążony. W przypadku braku danych o czynszach nieruchomości obciążonych sieciami przesyłowymi wysokość czynszu można określić metodą parametryczną, poprzez zastosowanie stosunku stawki czynszu dzierżawy gruntów nieobciążonych infrastrukturą przesyłową do wartości rynkowej nieruchomości w stanie przed lokalizacją takich urządzeń. Tak uzyskany wynik należy skorygować o wartość ograniczeń związanych z własnością nieruchomości (np. związanych z uprawą roślin). Ponadto oprócz części nieruchomości faktycznie zajętej przez urządzenia przesyłowe (występuje całkowity brak możliwości korzystania z gruntu) należy dokonać także ustaleń w zakresie stosownej powierzchni pasa służebności przesyłu. Z treści przepisu art. 3052 k.c. wynika, że powierzchnia służebności przesyłu powinna być konieczna dla właściwego korzystania z tych urządzeń przesyłowych.
Oznacza to, że powierzchnia ograniczająca korzystanie z gruntu rozciągnie się także na pas nieruchomości niezbędny do obsługi sieci przesyłowych i dystrybucyjnych (pas eksploatacyjny lub technologiczny). Szerokość tego pasa jest uzależniona od parametrów określonej linii przesyłowej oraz przeznaczenia terenu. Tym samym ustalając wartość służebności przesyłowej należy wyliczyć obszar tego pasa, gdyż powoduje on także ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości. W tym wypadku jednak wartość stawki czynszu należy skorygować o określony współczynnik odpowiadający proporcji współkorzystania właściciela sieci z gruntu stanowiącego własność właściciela nieruchomości.
W opisanym zatem stanie faktycznym dla ustalenia ew. wysokości wynagrodzenia za korzystanie ze służebności, należałoby ustalić ilość powierzchni zajętej bezpośrednio przez urządzenia należące do przedsiębiorstwa przesyłowego oraz powierzchnię pasa służebności przesyłu oraz wyliczyć wartość odpowiednich cen rynkowych właściwych dla najmu lub dzierżawy przedmiotowego gruntu, dokonując korekty w zakresie współkorzystania z pasa przesyłowego. Taki sposób wyliczenia wartości służebności stosowany jest przez biegłych sądowych, którzy w toku ew. postępowania sądowego dokonują wyceny wartości służebności.
