Zgodnie z treścią art. 81 ustawy z dnia 04 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych, rozpowszechnianie wizerunku wymaga zezwolenia osoby na nim przedstawionej. W braku wyraźnego zastrzeżenia zezwolenie nie jest wymagane, jeżeli osoba ta otrzymała umówioną zapłatę za pozowanie. Zezwolenia nie wymaga rozpowszechnianie także wizerunku osoby powszechnie znanej, jeżeli wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych, w szczególności politycznych, społecznych, zawodowych, a także osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza.
Przepis ten wskazuje, że nie jest wymagana zgoda na rozpowszechnianie wizerunku osoby stanowiącej jedynie szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza. Przepis ten jest bardzo nie precyzyjny i budzi wiele wątpliwości interpretacyjnych. Istotne znaczenie przy stosowaniu tego przepisu ma znaczenie zarówno umiejscowienie wizerunku osoby jak i cel w jakim wykorzystuje się taki wizerunek. Wizerunek w tym przypadku nie może być centralnym punktem zdjęcia czy też filmu. W razie wątpliwości zawsze indywidualnie ocenia się kompozycję poszczególnych elementów i ocenia się czy wizerunek osoby można uznać za tło czy też za jeden z centralnych punktów fotografii lub filmu. Należy zaznaczyć, że przepis ten stanowi wyjątek od ogólnej zasady uzyskania zgody od osoby, której wizerunek się rozpowszechnia. Z tego też powodu jak trafnie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 maja 2004 roku sygn. akt II CK 330/03, Biul. SN 2004/11/10, ciężar dowodu, że rozpowszechnianie wizerunku nie wykroczyło poza uzyskany zakres zezwolenia i określony cel spoczywa na rozpowszechniającym ten wizerunek. Ponadto ważne jest także w jakim celu wykorzystywane są fotografię z wizerunkiem takich osób. Publikowanie wizerunki osób stanowiących element całości, następuje w celu w zaprezentowania określonej informacji, obejmującej zgromadzenie, krajobraz, publiczną imprezę.
Reasumując, brak możliwości ustalenia tożsamości osób, których wizerunek jest rozpowszechniany nie ogranicza prawa tych osób do ochrony ich wizerunku. Jeżeli taki wizerunek będzie rozpowszechniany (zwłaszcza w celach komercyjnych), osoba taka ma prawo do wyrażenia zgody na rozpowszechnianie wizerunku a także prawo do wynagrodzenia. W razie braku zgody lub zapłaty za rozpowszechnianie wizerunku, osobie takiej przysługuje uprawnienie do dochodzenia swoich praw od naruszającego te prawa (zaniechanie, zadośćuczynienie). Tak jak wyżej wskazano zgoda nie jest wymagana jeżeli wizerunek stanowi szczegół całości takiej jak zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza. Autor fotografii może dokonać jej rozporządzenia (sprzedaży), jednakże to na nim spoczywa obowiązek wykazania, że rozpowszechnianie wizerunku nie narusza prawa tych osób lub do przyjęcia na siebie ewentualnych roszczeń tych osób, w przypadku gdy osoby te wystąpią z takimi roszczeniami.
